چه هزینه هایی در مالیات قابل قبول هستند؟

هزینه های مورد قبول در مالیات

مالیات یکی از مهم ترین منابع تامین سرمایه لازم جهت عمران و آبادانی کشور به شمار می رود. اما اگر مبلغی که به عنوان مالیات از اشخاص یا کسب و کار ها گرفته می شود از درآمد و توان مالیات دهنده فراتر باشد، شکی نیست که مشمولان پرداخت مالیات به علت احساس خسارت، از تسویه بدهی مالیاتی خود شانه خالی خواهند کرد. در ادامه قصد داریم بیان کنیم هزینه های مورد قبول در مالیات چه هستند و قانون مالیات های مستقیم چه نظری در این باره دارند.

هزینه های قابل قبول در مالیات چگونه مشخص می شوند؟

با کمی تامل و بررسی در قانون مالیات های مستقیم به این نتیجه میرسیم که حتی کوچک ترین بنگاه های اقتصادی نیز برای تحصیلات درآمد، نیازمند صرف هزینه می باشند. به بیانی دیگر، پرداخت هزینه برای کلیه فعالیت های اقتصادی امری مهم و اساسی بوده و در این میان فعالان اقتصادی که خواهان سود های سرشار و فراوان هستند، می بایست هزینه های بیشتری را نیز متحمل شوند به همین منظور قانون گذار برای آگاهی بیشتر مودیان از هزینه های مورد قبول سازمان امور مالیاتی، فصل دوم از باب چهارم قانون مالیات ها را به هزینه های قابل قبول اختصاص داده است.
 
از منظر قانون مالیات های مستقیم هزینه های صورت گرفته در واحد های اقتصادی به دو دسته هزینه های قابل قبول و هزینه های غیر قابل قبول تقسیم می شوند.
هزینه های قابل قبول، هزینه هایی هستند که در زمان رسیدگی مالیاتی توسط کارشناسان مالیاتی مورد قبول واقع می شوند و مبلغ آن ها از درآمد مودیان مالیاتی کسر می شود.
هزینه های غیرقابل قبول، هزینه هایی هستند که مورد قبول کارشناسان مالیاتی قرار نمی گیرند و اصلاحا رد می شوند و مبلغ آنها از درآمد مودیان مالیاتی کسر نمی شود.
نکته مهم که باید توجه داشته باشیم این است که مبنای تصمیم گیری کارشناسان مالیاتی در قبول یا رد هزینه ها، معمولا تطبیق یا عدم تطبیق هزینه ها با معیارها و ضوابط ذکر شده در قانون مالیات های مستقیم است. البته گاهی نظرات و سلیقه های شخصی کارشناسان  مالیاتی در قبول یا رد هزینه ها موثر است.

هزینه های مورد قبول در مالیات
هزینه های مورد قبول در مالیات

هزینه های قابل قبول مالیات طبق قانون باید دارای چه ویژگی هایی باشند؟

با دقت در ماده 147 متوجه می شویم که هزینه های قابل قبول مالیات باید شرایط زیر را داشته باشند:
1) در حدود متعارف متکی به مدارک باشند: یعنی بتوان با ارائه اسناد و مدارک مثبته وقوع هزینه را اثبات کرد. مدارک مثبته می تواند صورتحساب، مدارک پرداخت و … باشد.
2) منحصرا مربوط به تحصیل درآمد موسسه در دوره مالی مربوط باشد: این مورد به اصل تطابق هزینه با درآمد و ارتباط هزینه با موسسه مربوطه اشاره دارد. بر این اساس هزینه انجام شده باید برای کسب درآمد در همان موسسه انجام شده باشد و تاریخ تحقق هزینه هم مربوط به سال مالی باشد که اظهارنامه آن ارسال شده است.
3) حد نصاب های مقرر شده بابت هزینه ها رعایت شده باشد: شرط پذیرش برخی از هزینه ها توسط سازمان امور مالیاتی رعایت سقف تعیین شده برای آن است. نمونه این مورد هزینه ماموریت خارجی است هزینه مازاد بر سقف تعیین شده مورد قبول واقع نمی شود.
4) هزینه های مربوط به درآمد های معاف مورد قبول نیست: نکته مهمی که در این ماده ذکر شده این است که هزینه هایی که برای کسب درآمدهای معاف از مالیات یا مالیات با نرخ صفر یا مالیات مقطوع انجام می گردد به عنوان هزینه مورد قبول نیست و در رسیدگی مالیاتی کنار گذاشته می شود و شما نمی توانید هزینه آن را از درآمدهای مشمول خود کسر کنید.
 

لیست هزینه های قابل قبول مالیاتی:

در ماده 148 قانون مالیات های مستقیم عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی ذکرشده است:
1) قیمت خرید کالای فروخته شده و یا قیمت خرید مواد مصرفی در کالا و خدمات فروخته شده.
2) هزینه های استخدامی متناسب با خدمت کارکنان بر اساس مقررات استخدامی موسسه به شرح زیر:
الف) حقوق یا مزد اصلی و مزایای مستمر اعم از نقدی یا غیر نقدی (مزایای غیرنقدی به قیمت تمام شده برای کارفرما)
ب) مزایای غیرمستمر اعم از نقدی و غیرنقدی از قبیل خواروبار، بهره وری، پاداش عیدی، اضافه کار، هزینه سفر و فوق العاده مسافرت.
ج) هزینه های بهداشتی و درمانی و وجوه پرداختی بابت بیمه های بهداشتی و عمر و حوادث ناشی از کار کارکنان.
د) حقوق بازنشستگی، وظیفه، پایان خدمت طبق مقررات استخدامی موسسه و خسارت اخراج و بازخرید طبق قوانین موضوع مازاد بر مانده حساب ذخیره مربوط.
ه) وجوه پرداختی به سازمان تامین اجتماعی طبق مقررات مربوط و همچنین تا میزان سه درصد حقوق پرداختی سالانه بابت پس انداز کارکنان بر اساس آیین نامه ای که به پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی می رسد.
و) معادل یک ماه آخرین حقوق و دستمزد و همچنین مابه التفاوت تعدیل حقوق سنوات قبل که به منظور تامین حقوق بازنشستگی و وظیفه و مزایای پایان خدمت، خسارت اخراج و بازخرید کارکنان موسسه ذخیره می شود.
3) کرایه محل موسسه در صورتی که اجاری باشد، مال الاجاره پرداختی طبق سند رسمی و در غیر این صورت در حدود متعارف.
4) اجاره بهای ماشین آلات و ادوات مربوط به موسسه در صورتی که اجاری باشد.
5) مخارج سوخت، برق، روشنایی، آب، مخابرات و ارتباطات.
6) وجوه پرداختی بابت انواع بیمه مربوط به عملیات و دارایی موسسه.
 
البته باید توجه داشت هزینه های ذکرشده در ماده 148 در صورتی توسط سازمان امور مالیاتی قبول می شوند که شرایط ذکر شده در ماده 147 را داشته باشند.
نرم افزار تنخواه گردان آنلاین فینتو

اشتراک گذاری:

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا